Vücuh Nedir?

VÜCUH çoğl. a. (ar. vech'ten vücuh). Esk.
1. Yüzler, çehreler.
2. ileri gelenler, bir yerin eşrafı: "Sakıyf kabilesinin vucûh ve eşrâfı Medine-i münevvereye gelip arzı itaat eylediler" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
3. Kuran'ın okunuşundaki farklar.
4. imkânlar, suretler.
5. VCıcuh-ı kıraat, Kuran'ın değişik biçimlerde okunma kuralları.

—Esk. mat. Yüzeyler. || Nim-vücuh, yarı- yüzeyli. || Zukesir-Cıl-vücuh.

—isi. huk. Vûcuhu vakf, vakıftan yararlanacak olanlar.
Bu kimseler üç kısma ayrılır:
1. yalnız fakirler;
2. önce zenginler, sonra fakirler;
3. fakirlerle birlikte zenginler.

—Tar. Vücuhı memleket.