ÜÇÜZ sıf. ve a.
1. Bir batında dünyaya gelen üç kardeş için kullanılır.
2. Üç yanlı, üç kollu, üç parçalı vb.; üçlü: Üçüzlü şamdan
3. Üçüz doğurmak, üçüz çocuğu olmak.
—Bot. Eşit üç parçalı organa denir || Üçüz erkekorganlı, ipçikleri üç ayrı demet halinde kaynamış olan erkekogranlı bitkilere denir.
—Kad. doğ. Üçüz gebelik, üç embriyonlu ya da dölütlü gebeliğe denir.
1. Bir batında dünyaya gelen üç kardeş için kullanılır.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Üçüz doğurmak, üçüz çocuğu olmak.
—Bot. Eşit üç parçalı organa denir || Üçüz erkekorganlı, ipçikleri üç ayrı demet halinde kaynamış olan erkekogranlı bitkilere denir.
—Kad. doğ. Üçüz gebelik, üç embriyonlu ya da dölütlü gebeliğe denir.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.