UFALAMAK g. f.
1. Bir şeyi ufalamak, kırarak, ezerek küçük parçalar haline getirmek: Kuşlara ekmek ufalamak.
2. Arg. Bir kimseyi ufalamak, hırpalamak, dövmek.
—Cevh. hazl. Kırma işlemiyle bir cevheri tanelere ayırmak.
—Şarapç. Üzümlerin preste sıkılması sırasında meydana gelen cibre topaklarını parçalayarak yeni bir preslemeye hazırlamak.
♦ ufalanmak edilg. f. ve dönşl. f. Küçük parçalara aynlmak: Ufalanan ekmek kınklannı toplamak. Ufalanıp dökülen sıvalar.
1. Bir şeyi ufalamak, kırarak, ezerek küçük parçalar haline getirmek: Kuşlara ekmek ufalamak.
Sponsorlu Bağlantılar
—Cevh. hazl. Kırma işlemiyle bir cevheri tanelere ayırmak.
—Şarapç. Üzümlerin preste sıkılması sırasında meydana gelen cibre topaklarını parçalayarak yeni bir preslemeye hazırlamak.
♦ ufalanmak edilg. f. ve dönşl. f. Küçük parçalara aynlmak: Ufalanan ekmek kınklannı toplamak. Ufalanıp dökülen sıvalar.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.