UYKULU sıf.
1. Uyku sersemliğini henüz üstünden atamamış ya da gözleri uykudan ağırlaşmış kimse ya da bu durumu yansıtan göz için kullanılır: Sabahın erken saatinde işlerine giden uykulu işçiler. Uykulu gözler.
2. Uykulu uykulu, uyku sersemliğini henüz üstünden atamamış, uykulu olarak: Uykulu uykulu bakmak.
1. Uyku sersemliğini henüz üstünden atamamış ya da gözleri uykudan ağırlaşmış kimse ya da bu durumu yansıtan göz için kullanılır: Sabahın erken saatinde işlerine giden uykulu işçiler. Uykulu gözler.
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.