TAAZZUV a. (ar. ruzv'dan osm. ta'azzuv). Esk.
1. Organlaşma.
2. Taazzuv etmek, organlaşmak: "Bir cemiyet ancak kendisi de taazzuv etmiş bir şahs-ı müşterek olmak şartiyle bir cemiyetin uzvu olabilir" (Menemenlizade Ethem).
1. Organlaşma.
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.