TAAZZÜR a. (ar. 'ozr’den ta'azzür). Esk.
1. Özür beyan etme, mazeret gösterme.
2. Zorlaşma, güçleşme.
—isi. huk. Güçlük, imkânsızlık; cümlede geçen bir kelimenin sözlük anlamıyla açıklanamaması. (Bu durumda sözcük, mecaz anlamda kullanılmış olur.) || Taazzürü örfi, kelimenin gerçek anlamının halk arasında kullanılmaması nedeniyle terk edilmiş olması. || Taazzürü şeri, kelimenin gerçek anlamının şeriatça kullanılmaması.
1. Özür beyan etme, mazeret gösterme.
Sponsorlu Bağlantılar
—isi. huk. Güçlük, imkânsızlık; cümlede geçen bir kelimenin sözlük anlamıyla açıklanamaması. (Bu durumda sözcük, mecaz anlamda kullanılmış olur.) || Taazzürü örfi, kelimenin gerçek anlamının halk arasında kullanılmaması nedeniyle terk edilmiş olması. || Taazzürü şeri, kelimenin gerçek anlamının şeriatça kullanılmaması.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.