TABI a. (ar. (ab'). Esk.
1. Huy, karakter, mizaç.
2. Damga basma, mühürleme.
3. Kitap basma, yayımlama.
4. Tab etmek -> tabetmek.
5. Tabı ateşin, tabı ateşnâk, ateşli karakter. || Tabı şairane, şairce karakter.
—Ed. Şiir söyleme yeteneği.
1. Huy, karakter, mizaç.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Kitap basma, yayımlama.
4. Tab etmek -> tabetmek.
5. Tabı ateşin, tabı ateşnâk, ateşli karakter. || Tabı şairane, şairce karakter.
—Ed. Şiir söyleme yeteneği.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.