TEBERRU, -u a. (ar. bürCT'dan tebernf).
1. Bağışlama.
2. Bağış: Teberru toplamak.
3. Teberru etmek, bağışlamak, bağışta bulunmak.
—Huk. - BAĞIŞLAMA.
—isi. huk. Bir kimsenin bir şeyi karşılıksız olarak bir kişiye ya da bir kuruma vermesi. (Şeriatın karşılıksız verilmesini gerekli gördüğü şeyler, örneğin zekât, teberru sayılmaz.
1. Bağışlama.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Teberru etmek, bağışlamak, bağışta bulunmak.
—Huk. - BAĞIŞLAMA.
—isi. huk. Bir kimsenin bir şeyi karşılıksız olarak bir kişiye ya da bir kuruma vermesi. (Şeriatın karşılıksız verilmesini gerekli gördüğü şeyler, örneğin zekât, teberru sayılmaz.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.