TEBEVVÜL a (ar. bevfden tebevvül). Esk. işeme
—Esk. tıp Tebevvüti sükkeri, idrarda şeker bulunması. || Tebevvûli sülal, idrarda albümin bulunması. || Tebevvül-üd-dem, idrarın kana karışması sonucu oluşan kan zehirlenmesi.
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.