TECARİB çoğl. a. (ar tecribe'hın çoğl. tecârib). Esk.
1. Deneyimler, denemeler: ' 'Bu ise hayalî bir irade ile değil, belki hadisât ve vekayie nâfiz bir nazarla ve yeniden tecârib icrâsiyle kabil olabilir" (Baha Tevfik).
2. Tecaribi şahsiye, kişisel deneyimler "... yalnız kendi düşündüklerini, kendi tecâribi şahsiyyenin netâyicini söylemek istiyorum" (Baha Tevfik).
1. Deneyimler, denemeler: ' 'Bu ise hayalî bir irade ile değil, belki hadisât ve vekayie nâfiz bir nazarla ve yeniden tecârib icrâsiyle kabil olabilir" (Baha Tevfik).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.