TEMERKÜZ a. (ar. merkez den temerküz.). Esk.
1. Bir yeri merkez alma: "Kâr enenmiyor vermez " (Şükrü Kaya).
2. Bir yare toplanma, birikme.
3. Temerküz etmek, bir yeri merkez almak, bir yerde toplanmak.
4. Temerküz kampı, toplama kampı.
—İŞİ. ikt. - MERKEZİLEŞME.
1. Bir yeri merkez alma: "Kâr enenmiyor vermez " (Şükrü Kaya).
Sponsorlu Bağlantılar
3. Temerküz etmek, bir yeri merkez almak, bir yerde toplanmak.
4. Temerküz kampı, toplama kampı.
—İŞİ. ikt. - MERKEZİLEŞME.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.