TENEBBÜH a. (aı nebshat’tan teneb- büh). Esk.
1. Uykudan uyanma.
2. Gafletten kurtulma, gözünü açma.
3. Tenebbüh etmek, uyanmak; gafletten kurtulmak, aklını başına toplamak.
—Esk. ruhbil. Uyarım.
1. Uykudan uyanma.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Tenebbüh etmek, uyanmak; gafletten kurtulmak, aklını başına toplamak.
—Esk. ruhbil. Uyarım.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.