TEVATÜREN be. (ar. tevâtür'den tevâ- türen). Esk.
1. Ağızdan ağıza yayılarak: "Fahreddin Razi'nin olduğu tevatûren mervi olan şu rubai..." (Hüseyin Daniş).
2. Tevatûren sabit, "herkes bilir" anlamına kullanılan bir söz.
1. Ağızdan ağıza yayılarak: "Fahreddin Razi'nin olduğu tevatûren mervi olan şu rubai..." (Hüseyin Daniş).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.