TEVHİŞ a. (ar. vahşetten tevhiş). Esk.
1. Korkutma, ürkütme: "İngiltereli ibtida Prusya devletini tahvif ve tevhiş ile tedari katı ihtiyatiyeye mecbur ettikten sonra..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Tevhiş etmek, korkutmak.
1. Korkutma, ürkütme: "İngiltereli ibtida Prusya devletini tahvif ve tevhiş ile tedari katı ihtiyatiyeye mecbur ettikten sonra..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.