TEVKİR a. (ar. vakar'dan tevkii). Esk.
1. Saygı gösterme, ağırlama, ululama: "Siz ne büyükleri lüzumundan ziyade tevkire, ne de küçükleri tahfif ve tahkire tenezzül etmezsiniz" (A. H. Tarhan).
2. Tevkir etmek, ululamak, ağırlamak: "Lâyık mı, edip kaviyi tevkir, / Bî-kudret olan mülûku tahkir" (A. H. Tarhan).
1. Saygı gösterme, ağırlama, ululama: "Siz ne büyükleri lüzumundan ziyade tevkire, ne de küçükleri tahfif ve tahkire tenezzül etmezsiniz" (A. H. Tarhan).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.