TÖVBEKÂR sıf. (ar. tevbe ve fars. -kâr' dan tövbe kar).
1. Pişmanlık duyup tövbe eden, doğru yola dönen kimse için kullanılır.
2. Kötü bir alışkanlıktan vazgeçmiş olan kimse için kullanılır.
3. Bir kimseyi tövbekâr etmek, onu kötü bir işten vazgeçirmek.
4. Tövbekâr olmak, kötü bir işten vazgeçmek, bir daha yapmayacağına söz vermek.
1. Pişmanlık duyup tövbe eden, doğru yola dönen kimse için kullanılır.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Bir kimseyi tövbekâr etmek, onu kötü bir işten vazgeçirmek.
4. Tövbekâr olmak, kötü bir işten vazgeçmek, bir daha yapmayacağına söz vermek.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.