Tünd Nedir?
SMD MiSiM
TÜND sıf. (fars. tünd). Esk.
1. Katı, sert.
2. Haşin, şiddetli: Tünd sudan rahneler peyda kılan divar tok" (Fuzuli, XVI. yy.).
3. Tünd-bad, kasırga, sert rüzgâr: "Zevrak girdaba saldı tünd bad" (Nahifi, XVIII. yy.). || Tünd-çehre, tünd-ruy, sert, yüzü gülmez. || Tûnd-huy, tünd-meşreb, tünd-mizac, titiz, huysuz, sert huylu: "Kâmil Paşa eğerçi ters ve tünd-huy ve imti- zaçsız bir zat idi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.). || Tünd-licam, tünd-ligam, başı sert, sert huylu. || Tünd-pervaz, hızlı uçan. || Tünd -reftar, tünd-inan, tünd-rev, çabuk yürüyen.
1. Katı, sert.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Tünd-bad, kasırga, sert rüzgâr: "Zevrak girdaba saldı tünd bad" (Nahifi, XVIII. yy.). || Tünd-çehre, tünd-ruy, sert, yüzü gülmez. || Tûnd-huy, tünd-meşreb, tünd-mizac, titiz, huysuz, sert huylu: "Kâmil Paşa eğerçi ters ve tünd-huy ve imti- zaçsız bir zat idi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.). || Tünd-licam, tünd-ligam, başı sert, sert huylu. || Tünd-pervaz, hızlı uçan. || Tünd -reftar, tünd-inan, tünd-rev, çabuk yürüyen.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.
