ŞİFAHİ sıf. (ar. şifah ve -/'den şifahi). Esk. Ağızdan, sözlü: "... şifahi halk edebiyatı ile tarih-i edebiyatın başlıca mevzua tedkikini teşkil eden..." (F. Köprülü).
—Huk. Şifahi muhakeme usulü —SÖZLÜ YARGILAMA USULÜ.
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.