Şura Nedir?

ŞURA göstm. adi. (şu’dan -ra yön gösterme ekiyle).
1. Şu yer: Şurayı da temizler misiniz? Şuraya otur ve beni dinle! Şurada (şurda) eski bir kulübe vardı. Şuradan (şurdan) bir kurtulabilsek.
2. (iyelik ekiyle) bir kimsenin bedeninde işaret edilen yer: Şuram ağrıyor. Şuranda bir şişlik var, farkında mısın?
3. Şurada burada. değişik yerlerde; birçok yerde; rasgele, her yerde: Şurada burada tek tük evler var. || Şuradan buradan, birçok yerden, her yerden: Şuradan buradan derlenmiş belgeler; her konudan: Şuradan buradan konuşurken o da gelip katıldı bize. || Şuralarda, şu yakınlarda, şu civarda: Şuralarda bir pınar olacaktı. || Şuraya buraya, birçok yere: Şuraya buraya yazdık, bir sonuç alamadık.

—Dilbilg. Şura adılı, bulunma ve çıkma durumunda orta hece düşmesiyle şurda, şurdan biçiminde de kullanılır.

♦ şurası göstm. adi.
1. Şura, şu yer: Şurası da satılacak. Şurasını kimseye göstermiyorlar.
2. Şu nokta, şu husus: Şurasını hemen belirtelim ki. Şurasını unutmamalı.
3. Şurasına burasına, gelişigüzel bir biçimde, rasgele: Kocaman bahçenin şurasına burasına serpiştirilmiş bodur ağaççıklar.