SAKITA sıf. (ar. sâfc/f’ın dişi, sakı (a). Esk.
1. Düşen, düşmüş: Ahcarı sakıta (düşen taşlar).
2. Geçersizleşmiş, hükmü kalmamış: Ahkâmı sakıta (geçersiz hükümler). Kavanin-i sakıta (yürürlükten kalkmış yasalar).
1. Düşen, düşmüş: Ahcarı sakıta (düşen taşlar).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.