SAPSIZ sıf.
1. Sapı olmayan.
2. Sapsız balta, koruyucusu, dayanağı olmayan kimse. II ipsiz sapsız — İPSİZ.
—Bot. Görünürde sapı olmayan bitkiye ve arada bir uzantısı olmadan doğrudan doğruya gövdeye ya da köke bağlanan organa denir. (Karşt. SAPLI.) [Aslında böyle bitkilerin sapı çok kısadır; bu durumda yapraklar, örneğin karahindiba ve sinirotunda olduğu gibi, kök boyundan çıkar ve rozet gibi yayılır.]
—Patol. Sapsız ur, bir sapla ayrılmaksızın komşu kısımlara yayılmış olan ur.
—Tüt. Sapsız tütün, orta damarıyla ve yaprak ayasının uzantısı ile doğrudan doğruya sapa bitişmiş olan tütün yaprağına denir.
1. Sapı olmayan.
Sponsorlu Bağlantılar
—Bot. Görünürde sapı olmayan bitkiye ve arada bir uzantısı olmadan doğrudan doğruya gövdeye ya da köke bağlanan organa denir. (Karşt. SAPLI.) [Aslında böyle bitkilerin sapı çok kısadır; bu durumda yapraklar, örneğin karahindiba ve sinirotunda olduğu gibi, kök boyundan çıkar ve rozet gibi yayılır.]
—Patol. Sapsız ur, bir sapla ayrılmaksızın komşu kısımlara yayılmış olan ur.
—Tüt. Sapsız tütün, orta damarıyla ve yaprak ayasının uzantısı ile doğrudan doğruya sapa bitişmiş olan tütün yaprağına denir.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.