Ağaçlandırma Nedir?
VIP Je Taime
MsXLabs & Büyük L.
AĞAÇLANDIRMA a. Ormanc. Ağaç dikerek ağaçlık ya da orman kurma; ağaçlandırma, çıplak araziler ya da eski ağaçlı topraklar üzerinde yapılır. (Eşanl. ORMANLAŞTIRMA.)
—ANSİKL Ağaçlandırma, birçok amaçla yapılabilir: verimsiz ya da az verimli arazileri değerlendirmek, yamaç topraklarını aşınmaya karşı korumak, kent çevresi ormanları ve eğlence/dinlence parkları kurmak.
Ağaçlandırma, dağlık bölgelerde sel derelerinin düzenlenmesinde, kıyı kumullarının ve toprakların tutulmasında son evreyi oluşturur. Ağaçlandırmanın başarısı, uygun koşulların yerine getirilmesine bağlıdır: iyi bir tür seçimi, iyi bir tohum üretimi ve ayıklama fidanlıkta iyi bir fidan üretimi, iyi bir toprak hazırlığı, aynı biçimde iyi bir dikim, iyi bir bakım ve ot alma, zararlılara ve hastalıklara karşı iyi bir korunma ve savaşım.
• Türkiye'de ağaçlandırma. Tarihi dönemlerde, doğal orman alanı 60 milyon ha olan Anadolu ormanlarının 2/3’si, 5 000 yıllık bir geçmiş içinde yok edilmiştir. 20 milyon ha olan bugünkü orman alanının da % 57’si (11,4 milyon ha) bozuk, verimsiz ya da çok düşük verimlidir (0-2 m3/ha/yıl). Buna karşılık, ülkenin ve halkın orman ürünlerine olan yıllık gereksinimi (bugün 25 milyon m3, 2 000 yılında 30 milyon m3) karşılanamamakta ve büyük açık verilmektedir. Bu açık kapatılmazsa, ülke ormanlarının XXI. yy. yarısından önce, tümüyle yok olması sözkonusudur.
Bu durumda orman alanlarını genişletmek, bozuk ve verimsiz ormanları yenilemek, verimli ormanları gençleştirmek, hızlı gelişen ve yüksek verimli (15-30 m3/ha/yıl) yabancı kökenli ağaç türleri üzerinde durarak orman ürünleri üretimini artırmak için, ağaçlandırma ve ormanlaştırmaya gidilmesi, büyük bir zorunluluk halini almıştır. Bu amaçlarla 1945'te başlayan orman dışı ağaçlandırmalardan, pek iyi sonuç alınamamıştı. 1949-1951 yıllarında yapılan ilk bilimsel araştırmanın sonuçlarının alınmasından sonra baş- latılabilen orman içi ağaçlandırma çalışmaları, 1956’ya kadar bir hazırlık dönemi geçirmiştir. 1957’de Orman genel müdürlüğü içinde kurulan “ağaçlandırma ve erozyon kontrol" gruplarıyla, etkin ve başarılı ağaçlandırma ve orman (aştırma çalışmalarına geçilmiştir Örneğin, bu tarihten sonra gerçekleş lirilen ağaçlandırma, gençleştirme, eroz yon kontrolü ve orman içi mera ıslah çalışmalarının durumu şöyledir:
1960-80 dönemine düşen yıllık ağaçlandırma ortalaması 30 000 ha/yıl civarındadır. Bu değer, öteki ülkelerde daha yüksektir (ispanya’da 60 000, Güney Kore'de 104 000, Japonya'da 310 000, ABD’de 826 000, SSCB'de 1 200 000 hektar).
Son yıllarda alınan kararlara göre Orman genel müdürlüğü, yıllık orman içi ağaçlandırma kapasitesinin en az 150 000 ha'a çıkarılmasını benimsemiştir.Ayrıca, aynı genel müdürlük hızlı gelişen yabancı çam türleriyle 80 000 ha, kavaklarla 5 000 ha, okaliptüslerle 9 000 ha ağaçlandırma yapmıştır. Orman dışı ağaçlandırma alanlarının toplamı, 17 000 ha civarındadır.
Ülkemizde, Orman genel müdürlüğü dışında, öteki bazı devlet ve özel kuruluşlarca da (DSİ, Karayolları, EEİ, Ziraat teşkilatı vb.) küçük alanlarda ağaçlandırmalar yapılmıştır.
Sponsorlu Bağlantılar
—ANSİKL Ağaçlandırma, birçok amaçla yapılabilir: verimsiz ya da az verimli arazileri değerlendirmek, yamaç topraklarını aşınmaya karşı korumak, kent çevresi ormanları ve eğlence/dinlence parkları kurmak.
Ağaçlandırma, dağlık bölgelerde sel derelerinin düzenlenmesinde, kıyı kumullarının ve toprakların tutulmasında son evreyi oluşturur. Ağaçlandırmanın başarısı, uygun koşulların yerine getirilmesine bağlıdır: iyi bir tür seçimi, iyi bir tohum üretimi ve ayıklama fidanlıkta iyi bir fidan üretimi, iyi bir toprak hazırlığı, aynı biçimde iyi bir dikim, iyi bir bakım ve ot alma, zararlılara ve hastalıklara karşı iyi bir korunma ve savaşım.
• Türkiye'de ağaçlandırma. Tarihi dönemlerde, doğal orman alanı 60 milyon ha olan Anadolu ormanlarının 2/3’si, 5 000 yıllık bir geçmiş içinde yok edilmiştir. 20 milyon ha olan bugünkü orman alanının da % 57’si (11,4 milyon ha) bozuk, verimsiz ya da çok düşük verimlidir (0-2 m3/ha/yıl). Buna karşılık, ülkenin ve halkın orman ürünlerine olan yıllık gereksinimi (bugün 25 milyon m3, 2 000 yılında 30 milyon m3) karşılanamamakta ve büyük açık verilmektedir. Bu açık kapatılmazsa, ülke ormanlarının XXI. yy. yarısından önce, tümüyle yok olması sözkonusudur.
Bu durumda orman alanlarını genişletmek, bozuk ve verimsiz ormanları yenilemek, verimli ormanları gençleştirmek, hızlı gelişen ve yüksek verimli (15-30 m3/ha/yıl) yabancı kökenli ağaç türleri üzerinde durarak orman ürünleri üretimini artırmak için, ağaçlandırma ve ormanlaştırmaya gidilmesi, büyük bir zorunluluk halini almıştır. Bu amaçlarla 1945'te başlayan orman dışı ağaçlandırmalardan, pek iyi sonuç alınamamıştı. 1949-1951 yıllarında yapılan ilk bilimsel araştırmanın sonuçlarının alınmasından sonra baş- latılabilen orman içi ağaçlandırma çalışmaları, 1956’ya kadar bir hazırlık dönemi geçirmiştir. 1957’de Orman genel müdürlüğü içinde kurulan “ağaçlandırma ve erozyon kontrol" gruplarıyla, etkin ve başarılı ağaçlandırma ve orman (aştırma çalışmalarına geçilmiştir Örneğin, bu tarihten sonra gerçekleş lirilen ağaçlandırma, gençleştirme, eroz yon kontrolü ve orman içi mera ıslah çalışmalarının durumu şöyledir:
1960-80 dönemine düşen yıllık ağaçlandırma ortalaması 30 000 ha/yıl civarındadır. Bu değer, öteki ülkelerde daha yüksektir (ispanya’da 60 000, Güney Kore'de 104 000, Japonya'da 310 000, ABD’de 826 000, SSCB'de 1 200 000 hektar).
Son yıllarda alınan kararlara göre Orman genel müdürlüğü, yıllık orman içi ağaçlandırma kapasitesinin en az 150 000 ha'a çıkarılmasını benimsemiştir.Ayrıca, aynı genel müdürlük hızlı gelişen yabancı çam türleriyle 80 000 ha, kavaklarla 5 000 ha, okaliptüslerle 9 000 ha ağaçlandırma yapmıştır. Orman dışı ağaçlandırma alanlarının toplamı, 17 000 ha civarındadır.
Ülkemizde, Orman genel müdürlüğü dışında, öteki bazı devlet ve özel kuruluşlarca da (DSİ, Karayolları, EEİ, Ziraat teşkilatı vb.) küçük alanlarda ağaçlandırmalar yapılmıştır.
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.
ѕнσω мυѕт gσ ση ツ
