SEMACET a. (ar. semâcet). Esk.
1. Çirkinlik, kötü görünüş.
2. Kaba söyleyiş, yakışıksız söz.
3. Semacet-i ibtida, söz başlangıcındaki çirkinlik, kötülük.
—Ed. Semacet ül-tahallüs, kasidenin giriş bölümünde (nesip, teşbip, girizgâh) yer alan çirkinlik. (Ûvüleni daha çok yüceltmek için öveni alabildiğine küçülten yersiz benzetmelerden, abartmalı tezatlardan vb. ileri gelir. Bu yolda özellikle İran şiirinde aşırılığa varılmıştır.)
1. Çirkinlik, kötü görünüş.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Semacet-i ibtida, söz başlangıcındaki çirkinlik, kötülük.
—Ed. Semacet ül-tahallüs, kasidenin giriş bölümünde (nesip, teşbip, girizgâh) yer alan çirkinlik. (Ûvüleni daha çok yüceltmek için öveni alabildiğine küçülten yersiz benzetmelerden, abartmalı tezatlardan vb. ileri gelir. Bu yolda özellikle İran şiirinde aşırılığa varılmıştır.)
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.