SERASKER a. (fars. ser ve ar. 'asker' den ser-'asker). Esk. ask.
1. Osmanlılar'da sadrazamın dışında orduya komuta eden vezire verilen unvan.
2. Yeniçerilik kaldırıldıktan (1826) sonra kurulan Asakiri mansurei Muhammediye ordusunun komutanına verilen ad. (Bk. ansikl. böl.)
3. Serasker kuşaklıları ağa GEDİKLİLERİ.
—Ansİkl. Seraskerlik makamı, önceleri ağa kapısındayken 1836'da günümüzdeki (1989) İstanbul Üniversitesi merkez binasında etkinlik gösteren Eski Saray'ın seraskerlik makamı olarak kullanılan bölümüne taşındı. Seraskerin 1845'e kadar bir görevi de yangınlara karşı gerekli önlemleri almak ve İstanbul'da dirlik düzenliği sağlamaktı. Osmanlılar'da ilk serasker, 1826-1827 arası bu görevi yapan Hüseyin Paşa, son serasker unvanını taşıyan da Mehmet Rıza Paşa (1891-1908) oldu, ikinci meşrutiyet’in ilanından (1908) sonra seraskerlere harbiye nazırı denilmeye başlandı.
1. Osmanlılar'da sadrazamın dışında orduya komuta eden vezire verilen unvan.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Serasker kuşaklıları ağa GEDİKLİLERİ.
—Ansİkl. Seraskerlik makamı, önceleri ağa kapısındayken 1836'da günümüzdeki (1989) İstanbul Üniversitesi merkez binasında etkinlik gösteren Eski Saray'ın seraskerlik makamı olarak kullanılan bölümüne taşındı. Seraskerin 1845'e kadar bir görevi de yangınlara karşı gerekli önlemleri almak ve İstanbul'da dirlik düzenliği sağlamaktı. Osmanlılar'da ilk serasker, 1826-1827 arası bu görevi yapan Hüseyin Paşa, son serasker unvanını taşıyan da Mehmet Rıza Paşa (1891-1908) oldu, ikinci meşrutiyet’in ilanından (1908) sonra seraskerlere harbiye nazırı denilmeye başlandı.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.