RUHANİ sıf. (ar. rûfı’tan ruhani).
1. Ruhla ilgili, ruha ilişkin; ruhsal.
2. Somut bir varlığı olmayan; manevi, tinsel.
3. Dinle ilgili; dinsel: Ruhani meclis Ruhani başkan.
• a.
1. (Genellikle çoğl. olarak). Ruhlar, ruhtan ibaret olanlar: Ruhanilere karışmak.
2. Müslümanların hıristiyan din adamlarına verdikleri ad.
1. Ruhla ilgili, ruha ilişkin; ruhsal.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Dinle ilgili; dinsel: Ruhani meclis Ruhani başkan.
• a.
1. (Genellikle çoğl. olarak). Ruhlar, ruhtan ibaret olanlar: Ruhanilere karışmak.
2. Müslümanların hıristiyan din adamlarına verdikleri ad.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.