NASİHAT, -ti a. (ar. nasihat).
1. Bir kimseye doğru yolu göstermek amacıyla söylenen söz; öğüt.
2. Nasihat dinlemek, tutmak, verilen öğüde göre davranmak. || Bir kimseye nasihat etmek, nasihat vermek, nasihatte bulunmak, ona öğüt vermek. || Nasihat yollu, öğüdü andırırcasına, öğüde benzer biçimde: Nasihat yollu sözler söyledi.
—Esk. Nasihat-âmiz, öğüt olarak dinlenecek söz. || Nasihatger, nasihatkâr, öğüt veren. || Nasihat-napezir, öğüt dinlemeyen. || Nasihat-pezir, öğüt dinleyen.
—ANSİKL. Din. Dinsel inançla ve dinin uygulamalarıyla ilgili nasihatler Kuran'a, hadislere, din ulularının sözlerine dayandırılır. Bunları kıssalar, fıkralarla açıklayan nasihatname türlerinde yapıtlar yazılmıştır. Hz. Ali'nin nasihatlerini derleyen ve alevi-şii Türkler arasında yayılmış yapıta ise Buyruk adı verilmiştir.
1. Bir kimseye doğru yolu göstermek amacıyla söylenen söz; öğüt.
Sponsorlu Bağlantılar
—Esk. Nasihat-âmiz, öğüt olarak dinlenecek söz. || Nasihatger, nasihatkâr, öğüt veren. || Nasihat-napezir, öğüt dinlemeyen. || Nasihat-pezir, öğüt dinleyen.
—ANSİKL. Din. Dinsel inançla ve dinin uygulamalarıyla ilgili nasihatler Kuran'a, hadislere, din ulularının sözlerine dayandırılır. Bunları kıssalar, fıkralarla açıklayan nasihatname türlerinde yapıtlar yazılmıştır. Hz. Ali'nin nasihatlerini derleyen ve alevi-şii Türkler arasında yayılmış yapıta ise Buyruk adı verilmiştir.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.