MEDİNE a. (ar. medine). Esk.
1. Şehir, kent.
2. Medinet-Cın-Nebi. peygamber kenti; Yesrib, Medine kenti. || Medinet-ür -Resullullah, Allah'ın elçisinin şehri; Medine. || Medinet-üs-selam, Bağdat.
—Tar. Arap ülkelerinde, özellikle de Fas’ ta, kentin yeni bölümlerine ya da semtlerine karşıt olarak, eski kent.
1. Şehir, kent.
Sponsorlu Bağlantılar
—Tar. Arap ülkelerinde, özellikle de Fas’ ta, kentin yeni bölümlerine ya da semtlerine karşıt olarak, eski kent.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.