MELİK a. (ar. melik). Esk.
1. Padişah, hakan, hükümdar
2. Tanrı'nın adlarından.
3. Meliki müteal, ulu Tanrı.
—isi. Allah’ın adlarından (esma-i hüsna) biri. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Kuran’da "melik” sözcüğü, Allah’ın adlarından biri olarak geçtiği dört ayette, bütün âlemlerin yönetim ve egemenliğini elinde bulunduran anlamına gelir Cuma suresinin ilk ayetinde şöyle denilir: “Göklerde ve yerde bulunanlar, kutsal (kuddûs), güçlü (aziz) ve hükümdar (melik) olan Allah'ı teşbih ederler” Kuran’ da “melik" sözcüğü, ayrıca 8'i tekil, 2'si çoğul (mülekâ) olmak üzere 10 ayette de kral ve hükümdar anlamında, insanlar için kullanılmıştır.
İslam tarihinin ilk dönemlerinde devlet önde gelenleri, Kuran’da “melik” sözcüğünün Allah'ın adı olarak geçmesini göz önüne alarak “melik” unvanını almadılar. Ancak, bazı şehzadelere “Melik’in, Allah’ ın kulu” anlamına Abdülmelik adı verildi. Sonraları Samaniler, Büveyhiler, Türkler, Eyyubiler Kuran'da "melik” sözcüğünün devlet önde gelenleri için de kullanıldığını göz önüne alarak kendi hükümdarlarına ya da beylerine “melik” unvanı verdiler.
MELİK a. (belik, saç örgüsü’nden). Yörs. El sant. Bazı yörelerde halının saçaklarına uygulanan saç örgüsü biçimli bezeme.
MELİK sıf. (fr. mellique). Org. kim. Melik asit, benzen heksakarboksilik asidin yaygın adı; melit denen alüminyum tuzuna özellikle linyit yataklarında rastlanır. (Melik asit ısıtıldığında, iki molekül karbondioksit yitirerek piromelik asidi verir) [Eşanl. MELİTİK ASİT.]
1. Padişah, hakan, hükümdar
Sponsorlu Bağlantılar
3. Meliki müteal, ulu Tanrı.
—isi. Allah’ın adlarından (esma-i hüsna) biri. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Kuran’da "melik” sözcüğü, Allah’ın adlarından biri olarak geçtiği dört ayette, bütün âlemlerin yönetim ve egemenliğini elinde bulunduran anlamına gelir Cuma suresinin ilk ayetinde şöyle denilir: “Göklerde ve yerde bulunanlar, kutsal (kuddûs), güçlü (aziz) ve hükümdar (melik) olan Allah'ı teşbih ederler” Kuran’ da “melik" sözcüğü, ayrıca 8'i tekil, 2'si çoğul (mülekâ) olmak üzere 10 ayette de kral ve hükümdar anlamında, insanlar için kullanılmıştır.
İslam tarihinin ilk dönemlerinde devlet önde gelenleri, Kuran’da “melik” sözcüğünün Allah'ın adı olarak geçmesini göz önüne alarak “melik” unvanını almadılar. Ancak, bazı şehzadelere “Melik’in, Allah’ ın kulu” anlamına Abdülmelik adı verildi. Sonraları Samaniler, Büveyhiler, Türkler, Eyyubiler Kuran'da "melik” sözcüğünün devlet önde gelenleri için de kullanıldığını göz önüne alarak kendi hükümdarlarına ya da beylerine “melik” unvanı verdiler.
MELİK a. (belik, saç örgüsü’nden). Yörs. El sant. Bazı yörelerde halının saçaklarına uygulanan saç örgüsü biçimli bezeme.
MELİK sıf. (fr. mellique). Org. kim. Melik asit, benzen heksakarboksilik asidin yaygın adı; melit denen alüminyum tuzuna özellikle linyit yataklarında rastlanır. (Melik asit ısıtıldığında, iki molekül karbondioksit yitirerek piromelik asidi verir) [Eşanl. MELİTİK ASİT.]
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.