MENŞE,-I a. (ar. neş'eften menşe).
1. İlk kez ortaya çıkış, başlangıç; köken: İnsanlığın menşeine dair nazariyeler.
2. Bir şeyin ait olduğu, kaynaklandığı yer; köken: Menşei bilinmeyen bir kelime.
3. Bir kimsenin ait olduğu yer, onun kökeni: Menşei Yanya'ya dayanan bir aile.
4. Esk. Yetişilen yer, bitirilen okul.
—Kur. tar, Menşei kûttab, devlet dairelerine kâtip yetiştiren okul.
— Babı seraskerime çalışan sivil görevli.
—Tlc. Emtianın çıkarıldığı, hasat ya da imal edilmiş olduğu yer. || Menşe şahadetnamesi, bir malın üretildiği ülkeyi gösteren ve o malı üreten tarafından düzenlenerek ilgili makamlarca onaylanan belge. (Dış ticaret belgeleri arasında yer alan menşe şahadetnamesinde malın gideceği ülke; ticaret ve ödeme anlaşmasının tarihi; gönderen, gönderilen, malın türü ve nitelikleri; ambalaj biçimi, koli sayısı, kolilerin net ve brüt ağırlığı; malın fob ve cif değerleri; malın yüklendiği liman vb. bilgiler bulunur)
1. İlk kez ortaya çıkış, başlangıç; köken: İnsanlığın menşeine dair nazariyeler.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Bir kimsenin ait olduğu yer, onun kökeni: Menşei Yanya'ya dayanan bir aile.
4. Esk. Yetişilen yer, bitirilen okul.
—Kur. tar, Menşei kûttab, devlet dairelerine kâtip yetiştiren okul.
— Babı seraskerime çalışan sivil görevli.
—Tlc. Emtianın çıkarıldığı, hasat ya da imal edilmiş olduğu yer. || Menşe şahadetnamesi, bir malın üretildiği ülkeyi gösteren ve o malı üreten tarafından düzenlenerek ilgili makamlarca onaylanan belge. (Dış ticaret belgeleri arasında yer alan menşe şahadetnamesinde malın gideceği ülke; ticaret ve ödeme anlaşmasının tarihi; gönderen, gönderilen, malın türü ve nitelikleri; ambalaj biçimi, koli sayısı, kolilerin net ve brüt ağırlığı; malın fob ve cif değerleri; malın yüklendiği liman vb. bilgiler bulunur)
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.