Merdüm Nedir?

MERDÜM a. (fars. merdüm). Esk.
1. insan, şahıs, adam.
2. Gözbebeği: "Gün toğmaduk başuma vatan gam diyarıdur / Merdümlerini gör gözümün yar-ı garıdır' ’ (Vasfi, XVI. yy.).
3. Merdüm-azar, insan inciten; eziyet, zulmeden. || Merdüm -etken, insan düşüren, insan yıkan: "N'ola çâlâk olursa merdüm-efkenlikde cadu- dan" (Nedim, XVIII. yy.). || Merdüm-evbar, kan içen, kan emen; vampir. || Merdüm -firib, insan aldatan, hilekâr. || Merdüm -geza, merdüm-gezay, insan ısırıcı; zalim, gaddar. || Merdüm-har, insan yiyen, yamyam. || Merdüm-hiz, nüfusu fazla, kalabalık yer. || Merdüm-keş, önder, lider. || Merdüm-küş, katil. || Merdüm-nüvaz, insan okşayıcı, nazik, ince, iltifat eden. I| Merdüm-perest, insana tapan; insancıl. || Merdüm-pira, eğitici, öğretmen. || Merdüm-zad, insanoğlu.

—Esk. anat. Merdüm-i çeşm, gözbebeği.

—Esk. bot. Merdüm-giyah, merdüm-giya, merdüm-kiya, merdüm-kiyah, adamotu.

—Esk. ruhbil. Merdüm-giriz - MERDÜM GİRİZ.

Kaynak: Büyük Larousse