MEREC a. (ar. merec). Esk.
1. Karışma, karışıklık.
2. Kararsız olma.
3. Zorunlu olma.
—isi. veTasav. Merece't-bahreyn, “iki denizi salıverdi" anlamına gelen bu sözcük Kuran'da iki ayette geçer (XXV, 53 ve LV, 19). Ayetlerin birincisinde "Birinin suyu tatlı ve susuzluğu giderici, ötekininki tuzlu ve acı olan iki denizin salınıp, aralarında karışmalarını engelleyen bir sınır koyan Tanrı'dır”; İkincisinde "Suyu acı ve tatlı olan iki denizi birbirine kavuşmak üzere salıvermiştir" denilir.
Mevlevi kaynaklarında geçen Merece'l -bahreyn sözcüğü ile Mevlana ve Şems, birbirlerine kavuşmak üzere Tanrı tarafından salıverilmiş iki denize benzetilir.
1. Karışma, karışıklık.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Zorunlu olma.
—isi. veTasav. Merece't-bahreyn, “iki denizi salıverdi" anlamına gelen bu sözcük Kuran'da iki ayette geçer (XXV, 53 ve LV, 19). Ayetlerin birincisinde "Birinin suyu tatlı ve susuzluğu giderici, ötekininki tuzlu ve acı olan iki denizin salınıp, aralarında karışmalarını engelleyen bir sınır koyan Tanrı'dır”; İkincisinde "Suyu acı ve tatlı olan iki denizi birbirine kavuşmak üzere salıvermiştir" denilir.
Mevlevi kaynaklarında geçen Merece'l -bahreyn sözcüğü ile Mevlana ve Şems, birbirlerine kavuşmak üzere Tanrı tarafından salıverilmiş iki denize benzetilir.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.