MUHALLEL sıf. (ar. helal’den muhallel). Esk. Helal kılınmış.
—isi. huk. Muhallelün leh, üç talakla boşadığı karısını, sadece kendisine helal olmak üzere, yani yemden nikahlayabilmek için, bir başkasına nikâhlayan kişi.
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.