MÜNFAİL sıf. (ar. münfacil). Esk. Gücenmiş, alınmış, kırgın: "Kendisine şiddetle münfail bulunduğumuz bir kimse nasılsa hatırımıza geliverecek olsa fevkalade müteessir oluruz" (Baha Tevfik).
—Esk. dilbilg. Edilgen.
—Esk. kim. Dingin.
Sponsorlu Bağlantılar
—Esk. kim. Dingin.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.