MÜNİB sıf. (ar. münib). Esk. Tövbekâr olan, hak yoluna giren.
—İsi. Günahları bırakan,' tövbe eden, hak yoluna dönen.
—Tasav. Allah'tan başka her şeyden (mâsiva) yüz çevirerek Allah'a yönelen. || Tekkelerde acemilik dönemini tamamlayarak dervişliğe kabul edilen.
Sponsorlu Bağlantılar
—Tasav. Allah'tan başka her şeyden (mâsiva) yüz çevirerek Allah'a yönelen. || Tekkelerde acemilik dönemini tamamlayarak dervişliğe kabul edilen.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.