MÜNKARİZ sıf. (ar. münl/arız). Esk.
1. Tükenmiş, bitmiş: “Bu topraklan münkariz Bizans ortadan ayırıyor, iki kıta halinde bulunduruyordu" (Y. K. Beyatlı).
2. Sona ermiş, sönmüş aile, sülale vb. için kullanılır.
1. Tükenmiş, bitmiş: “Bu topraklan münkariz Bizans ortadan ayırıyor, iki kıta halinde bulunduruyordu" (Y. K. Beyatlı).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.