MÜRCİE a. (ar. mürci'e). Büyük günah işleyenlerin durumlarını Allah'tan başkasının bilemeyeceği görüşünde olan mezhep.
—AnsIkl. İslam kelam tarihinde hariciler büyük günah (zina, hırsızlık, adam öldürme; içki içme gibi) işleyenlerin kâfir olacaklannı, mutezile bu dünyada ne kâfir ne de mümin sayılmayıp fâsık sayılmaları gerektiğini, ehl-i sünnet ise bunların mümin olduklarını kabul eder. Mürcie mezhebi, günah işledikten sonra tövbe edenlerin müslüman olduklarını, ancak tövbe etmeden ölenlerin müslüman olup olmamaları konusunda bir şey söylenemeyeceğini, bunlann durumunu Allah'a havale (irca) etmek gerektiğini belirtir, imamı Eş'ari'nin belirttiğine göre irca görüşünü benimseyenler peygamberlik, Kuran, ahret gibi başka konularda değişik düşündüklerinden tutarlı bir mezhep oluşturmamışlardır. Bazı araştırmacılar imamı Azam' ın da mürcienin görüşlerine katıldığını belirtirler.
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.