MÜTECASİR sıf. (ar. mütecasir). Esk.
1. Yiğitlik gösteren, cesaret eden.
2. Bir şeye yeltenen.
3. Mütecasir olmak, yiğitlik göstermek; bir şeye yeltenmek: "... beyan ve işara mütecâsir olduğumdan..." (M. Reşit Paşa, XIX. yy.).
1. Yiğitlik gösteren, cesaret eden.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Mütecasir olmak, yiğitlik göstermek; bir şeye yeltenmek: "... beyan ve işara mütecâsir olduğumdan..." (M. Reşit Paşa, XIX. yy.).
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.