LEYYİN sıf. (ar. leyyin). Esk.
1. Yumuşak: “Ancak onları da bir tedbiri maharetkâr u leyyin ile yola getirmek kabildi" (İsmail Suphi, XIX. yy.).
2. Leyyin-ül-canib, leyyin-ül-asa, yumuşak huylu, sakin kimse için kullanılır.
1. Yumuşak: “Ancak onları da bir tedbiri maharetkâr u leyyin ile yola getirmek kabildi" (İsmail Suphi, XIX. yy.).
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.