Karabet Nedir?

KARABET, -ti a. (ar. karabet). Esk.
1. Yakınlık, ortak ilişkilerin bulunması hali: Karabet-i kalb (gönül yakınlığı, gönül beraberliği).
2. Akrabalık, hısımlık.

—isl. huk. Karabet-i eb, baba tarafından akrabalık. (Ana baba bir ya da baba bir kardeşler, bunların füruu [altsoyu], amca ve halalar ile onların füruu.) || Karabet-i gayri muharrime, evlenme yasağı doğurmayan akrabalık. (Amca, dayı ve teyze çocukları vb.) || Karabet-i gayri vilat, biri ötekinin usul ya da füruu olmayan civar hısımlar arasındaki akrabalık. (Kardeş, kardeş çocukları, amca, hala, dayı, teyze ve bunların çocukları vb.)|| Karabet-i muharrime, evlenme yasağı doğuran akrabalık. (Kardeş ve kardeş çocukları gibi.) || Karabet-i nesebiye, soy hısımlığı. || Karabeti üm, ana tarafından akrabalık. (Ana bir kardeşler, dayı ve teyzelerle bunların çocukları gibi.) || Karabet-i vilat, usul ve füru arasındaki akrabalık. (Anne, baba, dede, nine, çocuklar ve torunlar gibi.)

karabet ingilizcesi

1. kinship (by blood or marriage).
2. close connection, close relation, affinity (between two things).