Abartma Nedir?

Abartma Nedir?
MsXLabs & Büyük L

ABARTMA a. Aşırı önem verme, olduğundan büyük gösterme; mübalağa etme, mübalağa: Çok güzel olduğunu söylersem bu bir abartma olmaz. Övgülerinde daima bir abartma sezerdim.
— Ed. Anlatımı etkili kılmak için bir düşünceyi ya da bir gerçeği aşırı büyütme ya da küçültme biçiminde uygulanan söz sanatı. (Eşanl. MÜBALAĞA.) [Bk. an- sikl. böl.] || Birmetninokunuşundakulağa hoş gelmesi, dinleyeni etkilemesi için sesi yükseltme, alçaltma, heceleri uzatma gibi gösterişli yollara sapma sanatı; yazar ken, bu olanakları sağlayacak sözcükler kullanma yolu. (Eşanl. TUMTURAK )
—ANSİKL. Ed. Eski türk destanlarında, halk edebiyatında doğayı daha canlı betimlemek, duyguları daha güçlü anlatmak için başvurulan abartma, Firdevsi ve onu izleyen İran şairlerinin etkisinde kalan divan şairlerince konuyu daha iyi anlatma amacının dışına taşırıldı. Bu edebiyatta abartma üçe ayrılıyordu: 1. Akia uygun sayılan ve benzerleri sık kullanılmış abartmalar (-* TEBLİĞ); — 2. Akla yakın görünen ancak çok seyrek kullanılmış abartmalar (-» İĞRAK); — 3. Akla yakın olmayan ve hiç kimse tarafından da kullanılmamış olanlar (-> GULÜV). Nef'i başta olmak üzere divan şairlerinin başvurduğu abartma yolu, tanzimat yazarlarınca divan edebiyatına yöneltilen ağır eleştiri konularından biri oldu. Ancak bu edebiyatta Namık Kemal, Abdülhak Hamit Tarhan gibi şairler abartmaya sık sık yer verdiler. Doğal anlatım temeline yönelen günümüz edebiyatında abartma sık kullanılan bir sanat değildir.


Bir durumu olduğundan çok ya da az göstermektir.

Örnek :
Bütün gün çalışmaktan iğne ipliğe döndü.
Alem sele gitti gözüm yaşından
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın.

*