NEMA a. (ar. nema').
1. Artma, çoğalma.
2. Büyüme, gelişme.
3. Faiz.
4. Neşv ü nema - NEŞVÜNEMA.
—Esk. Nema-dar, çoğalan, artan, faiz getiren.
—isi. Zekâta konu olan malların artma niteliği. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Bir maldan zekât verme yükümlülüğünün doğması için bu malın ticaret ya da üreme gibi yollarla çoğalıcı olması koşulu aranır. Tarım ürünlerinin ve hayvanların üreme yoluyla çoğalmasına “hakiki nema"; para, altın, gümüş gibi değerli madenlerle sanayi ve ticaret mallarının yapım, alım satım gibi yollardan çoğalmasına “hükmi nema” denir. Alım satımda kullanılmayan mallar (örneğin gereksinmeden fazla ev eşyası) nami (çoğalıcı, artıcı) olmadıklarından bunlar için zekât vermek gerekmez. Ancak, “kaime" denilen her tür para ile altın ve gümüşten, ticarette kullanılmasa bile zekât vermek gerekir. Bir müslümanın kurban kesmek ve fitre vermekle yükümlü olması için malında nema koşulu aranmaz.
Kaynak: Büyük Larousse