POLİGON a (fr. polygone). Geom. ÇOK- GEN'in eşanlamlısı.
—Ask. Özellikle mermi ve patlayıcı madde denemelerinin yapıldığı manevra ve atış alanı. || Atış poligonu, ateşli silahlarla yapay hedeflere atış yapmak amacıyla düzenlenmiş, etrafı çevrili atış yeri. (Bk. ansikl. böl.)
—Topogr. Poligon geçkisi. arazide, iki bilinen noktayı birleştiren bir poligon çizgisinin koordinatlarını saptamaya dayanan işlem. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Ask. Atış poligonları, tüfek, makineli tüfek vb. hafif silahlara özgüdür. Buna karşılık, topçu atış eğitimi atış alanlarında gerçekleştirilir. Atış poligonları, yanları beton duvarlarla çevrili atış yolları, nişancıların bulunduğu üstü örtülü atış hattı, toprak yığınları, hedef tahtaları ve yapılan atışları kaydedenlerin korundukları siperlerin bulunduğu hedef hattından oluşurlar. Nişancıyı seken mermi ve diğer maddelerden korumak amacıyla yapılan mazgallar emniyeti tamamlar. Çok hafif silahlara (tabanca, karabina) özgü atış poligonları daha kabaca düzenlenmiştir.
—Topogr. A ve B uç noktaları bilinen bir poligon çizgisinin uçları olan M, N, P vb. noktalarının konumu saptanmak isteniyor. Kazıklarla işaretlenen bütün bu noktalara bir teodolit, bir takeometre ya da bir plançete kurulur. Kenarların AM, MN, NR .... uzunlukları ölçülür. Poligon geçkisi semt açısına göre gözlemleniyorsa, her bir kenarın doğrultusu bir pusulanın mıknatıslı iğnesiyle karşılaştırılarak ölçülür; açıölçerle yapılan ölçümde açılar, her bir M, N, P,..., ucundan ölçülür, gidiş ve geliş kenarlarının yönleri, astronomik gözlemle ya da önceden bilinen diğer noktaların gözlemlenmesiyle bulunur. (POLİGON LAMA.)
Kaynak: Büyük Larousse