Mum Çiçeği (Hoya Carnosa)
Genel Özellikleri
Yaprakları uzunca oval, etli, parlak yeşil; çiçekleri beyaz, soluk kırmızı renkte yan taçlı, güzel kokulu, genellikle sarılıcı ve toprak üzerinde sürünücü formda iç mekan süs bitkisi olarak yetiştirilebilen bitkilerdir. Anavatanı Güneydoğu Asya ve Kuzey Avusturalya’nın yağışlı ormanlarıdır. Tabiatta 200 türü bulunan Hoya cinsinin başka süs bitkileri yetiştiriliciliğinde önemli olan türleri H.bella ve H.longifolia’dır.
Hoya bella
Hoya longifolia
İklim Özellikleri
Gelişme döneminde en az 16 C, kışın en az 10 C sıcaklığa gereksinim gösterir. Kısa süreler 7 C’ye de dayanır. Yüksek orantılı nem ister. Aydınlık, ama doğrudan güneş ışığı almayan yerleri sever. Batı ve doğuya pencere kenarlarında bulundurulabilir.
Toprak Özellikleri
John Innes saksı kompostu No.2’de iyi gelişir. Yani daha yüksek düzeyde besin maddesi istendiğinde boynuz ve tırnak unu ile kalsiyum fosfat ve potasyum sülfat oranları 2 kat artırılır. Ayrıca, hacim olarak eşit miktarlarda tınlı toprak, turba, yaprak çürüntüsü ve kumun karışımıyla elde edilen harç da kullanılabilir.
Üretim Tekniği
Üretimi olgun gövdelerden alınan 7.5-10 cm uzunluğunda ve bir çift yaprak taşıyan çelikler ile Haziran-Temmuz aylarında yapılır. Alınan çelikler hacim olarak eşit miktarlarda turba ve kum karışımında köklendirilir. Ortam sıcaklığı 16-18C olmalı, yastıkların üzeri cam veya naylonla örtülmelidir.
Gübreleme
Genç bitkilerde her yıl, yaşlı bitkilerde ise 2-4 yılda bir Şubat-Mart aylarında saksı değiştirme yapılır. Nisan-Eylül ayları arası 2 haftada bir kez 2 g/1 kompoze gübre verilir.
Sulama
Kışın dinlenme dönemi olan Ekim-Şubat ayları arası ise, saksı toprağı kurumayacak kadar su verilmesi halinde yaprak dökülmeleri uç sürgünlerinde kurumalar ve kök çürüklükleri görülmektedir. Yazın saksı toprağı nemli tutulmalı, çok sıcak havalarda yapraklara su püskürtülmelidir.
Budama
Düzenli bir budama gerektirmez. Ancak genç bitkilerde dallanmayı teşvik amacıyla uç alma yapılmalıdır.
Hastalık ve Zararlılarla Mücadele
Önemli zararlıları Yaprak Bitleri ve Unlu Bitler’dir.
Yaprak bitleri, Püseron, ballık adları ile tanınırlar. Vücutları yumuşak bazen hafif tozlu veya bir mum salgısı ile örtülü olabilirler. Renkleri yeşil, siyah, sarı, kırmızı, beyaz ve kahverengimsidir.
Yaprak bitleri bitkileri sokup bitki öz suyunu emerek yaşar. Emme sırasında salgıladıkları toksik ve tahriş edici maddelerle yaprak kıvrılması veya şişkinlik gibi anormal oluşumlara neden olurlar. Yaprak sararır ve kurur. Virus hastalıklarını taşıyarak önemli zararlara yol açarlar.
Mum çiçeği tirmanan ve yetistirilmesi kolay çiçeklerden bir tanesi. Boyu 4.5-5 metreye kadar uzayabiliyor. Tırmanması için çiçeğin ip yada tel gibi bir malzemeye bağlanması
gerekiyor. Bitkinin yıldız şeklinde ki çiçekleri kokulu ve çiçekten damlayan sıvı ise tatlıdır. Çiçek açma dönemi Mayıs ile Eylül ayları arasındadır. Mum çiçeği ile ilgili dikkat edilmesi gereken birkaç husus var.
Çok ihtiyaç yoksa topragını degiştirmeyin. Bitki tomurcuklandıktan sonra kesinlikle saksının yerini değiştirmeyin.
Bitkinin çiçekleri kuruduktan sonra koparmayın. Kendiliğinden dökülsün.
Diğer bakım kuralları ise şöyle:
Isı: Normal oda sıcaklığı. Kışın ise ısı, 10-12 derece civarinda olmali.
Işık: Aydınlık ortam sağlanmalı. Bir miktar direk güneş ışığı ideal.
Su: Kışın su miktarı azaltılmalı.
Saksı değiştirme zamanı: Ilkbahar
Çoğaltma: Ilkbahar ayında kesilen dallar suya konulur.
Sponsorlu Bağlantılar
- Bilimsel Sınıflandırma
- Alem: Plantae
- Sınıf: Gentianales
- Familya: Apocynaceae
- Altfamilya: Asclepiadoideae
- Cins: Hoya
- Botanik adı: Hoya Carnosa
Genel Özellikleri
Yaprakları uzunca oval, etli, parlak yeşil; çiçekleri beyaz, soluk kırmızı renkte yan taçlı, güzel kokulu, genellikle sarılıcı ve toprak üzerinde sürünücü formda iç mekan süs bitkisi olarak yetiştirilebilen bitkilerdir. Anavatanı Güneydoğu Asya ve Kuzey Avusturalya’nın yağışlı ormanlarıdır. Tabiatta 200 türü bulunan Hoya cinsinin başka süs bitkileri yetiştiriliciliğinde önemli olan türleri H.bella ve H.longifolia’dır.
Hoya bella
Hoya longifolia
İklim Özellikleri
Gelişme döneminde en az 16 C, kışın en az 10 C sıcaklığa gereksinim gösterir. Kısa süreler 7 C’ye de dayanır. Yüksek orantılı nem ister. Aydınlık, ama doğrudan güneş ışığı almayan yerleri sever. Batı ve doğuya pencere kenarlarında bulundurulabilir.
Toprak Özellikleri
John Innes saksı kompostu No.2’de iyi gelişir. Yani daha yüksek düzeyde besin maddesi istendiğinde boynuz ve tırnak unu ile kalsiyum fosfat ve potasyum sülfat oranları 2 kat artırılır. Ayrıca, hacim olarak eşit miktarlarda tınlı toprak, turba, yaprak çürüntüsü ve kumun karışımıyla elde edilen harç da kullanılabilir.
Üretim Tekniği
Üretimi olgun gövdelerden alınan 7.5-10 cm uzunluğunda ve bir çift yaprak taşıyan çelikler ile Haziran-Temmuz aylarında yapılır. Alınan çelikler hacim olarak eşit miktarlarda turba ve kum karışımında köklendirilir. Ortam sıcaklığı 16-18C olmalı, yastıkların üzeri cam veya naylonla örtülmelidir.
Gübreleme
Genç bitkilerde her yıl, yaşlı bitkilerde ise 2-4 yılda bir Şubat-Mart aylarında saksı değiştirme yapılır. Nisan-Eylül ayları arası 2 haftada bir kez 2 g/1 kompoze gübre verilir.
Sulama
Kışın dinlenme dönemi olan Ekim-Şubat ayları arası ise, saksı toprağı kurumayacak kadar su verilmesi halinde yaprak dökülmeleri uç sürgünlerinde kurumalar ve kök çürüklükleri görülmektedir. Yazın saksı toprağı nemli tutulmalı, çok sıcak havalarda yapraklara su püskürtülmelidir.
Budama
Düzenli bir budama gerektirmez. Ancak genç bitkilerde dallanmayı teşvik amacıyla uç alma yapılmalıdır.
Hastalık ve Zararlılarla Mücadele
Önemli zararlıları Yaprak Bitleri ve Unlu Bitler’dir.
Yaprak bitleri, Püseron, ballık adları ile tanınırlar. Vücutları yumuşak bazen hafif tozlu veya bir mum salgısı ile örtülü olabilirler. Renkleri yeşil, siyah, sarı, kırmızı, beyaz ve kahverengimsidir.
Yaprak bitleri bitkileri sokup bitki öz suyunu emerek yaşar. Emme sırasında salgıladıkları toksik ve tahriş edici maddelerle yaprak kıvrılması veya şişkinlik gibi anormal oluşumlara neden olurlar. Yaprak sararır ve kurur. Virus hastalıklarını taşıyarak önemli zararlara yol açarlar.
Mum çiçeği tirmanan ve yetistirilmesi kolay çiçeklerden bir tanesi. Boyu 4.5-5 metreye kadar uzayabiliyor. Tırmanması için çiçeğin ip yada tel gibi bir malzemeye bağlanması
gerekiyor. Bitkinin yıldız şeklinde ki çiçekleri kokulu ve çiçekten damlayan sıvı ise tatlıdır. Çiçek açma dönemi Mayıs ile Eylül ayları arasındadır. Mum çiçeği ile ilgili dikkat edilmesi gereken birkaç husus var.
Çok ihtiyaç yoksa topragını degiştirmeyin. Bitki tomurcuklandıktan sonra kesinlikle saksının yerini değiştirmeyin.
Bitkinin çiçekleri kuruduktan sonra koparmayın. Kendiliğinden dökülsün.
Diğer bakım kuralları ise şöyle:
Isı: Normal oda sıcaklığı. Kışın ise ısı, 10-12 derece civarinda olmali.
Işık: Aydınlık ortam sağlanmalı. Bir miktar direk güneş ışığı ideal.
Su: Kışın su miktarı azaltılmalı.
Saksı değiştirme zamanı: Ilkbahar
Çoğaltma: Ilkbahar ayında kesilen dallar suya konulur.
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.