Altın Çakal (Canis aureus)
VIP VIP Üye
Altın çakal
Altın çakal (Canis aureus), Bayağı çakal olarak da bilinir, köpekgiller (Canidae) familyası içersinde, kurt ile çok yakın akraba olan bir çakal türü. Sadece "çakal" denildiği zaman neredeyse hep bu tür kast edilir.
Özellikleri
Altın çakalın uzunluğu 80–95 cm (+kuyruk 20–30 cm), boyu 35–50 cm ve ağırlığı 8–10 kg varır. Rengi genelde altın sarısı olur ama yöresel olarak farklar da olabilir. Dağlık alanlarda yaşayanlarının rengi daha çok gri gibi olur. Doğu Afrika'nın çakalları mevsime göre renglerini değiştirirler; nemli mevsimde sarımsı kahverengi, kuraklık mevsiminde altın sarısı olurlar.
Dağılımı
Altın çakal üç kıta üzerinde geniş bir alana yaygındır. Avrupa'da Yunanistan'ın kuzeyinde, Romanya'da, Bulgaristan'da, Sırbistan'da, Hırvatistan'da ve Bosna-Hersek'te küçük populasyonlara rastlanır. Türkiye'nin de her bölgesinde bulunur. Avrupa'da kurtun neslinin tüketildiği bölgelerde meydan çakallara kalmıştır. Hatta altın çakal yayılımını genişletmeye devam etmektedir. En yeni zamanlarda Macaristan'da, İtalya'da ve hatta Viyana'nın güneyinde görülmüşdür.
Altın çakala Kuzey Afrika'da ve Asya'nın güneyinde, Avrupa'da kinden çok daha sık rastlanır.
Altın çakal, açık alanlarda, çalılık alanlarda, yarı çöllerde ve kayalık alanlarda yaşamayı tercih eder. Ormanlarda bulunmazlar. Bazı bölgelerde insanların yerleşim yerlerinden uzak kalmaya çaba göstermezler.
Yaşam şekli
Altın çakal iyi bir koşucudur. Hafif bir vücuda, uzun ve güçlü bacaklara sahiptir, böylece uzun mesafeleri rahatlıkla aşabilir. Altın çakallar küçük aile sürüleri içinde ya da bir çift olarak yaşarlar. Daima kendilerine ait, büyüklüğü 3 km²'ye kadar varan bir bölgeleri vardır.
Bu bölgenin sınırları grubun bütün üyeleri tarafından idrar ile işaretlenir. Bu sınır başka çakallar tarafından tehdit edildiğinde bu iki grup arasında genelde dövüşmeye gerek kalmaz ve karşılıklı korkutucu jestler ile anlaşılır. Altın çakalların kendi aralarında anlaşmaları için kullandıkları çok sayıda havlama ve uluma sesleri vardır. Serbest yaşayan çakalların ömrü 8 yıl, hayvanat bahçelerinde yaşayanların ise 14 yıla kadar varır.
Üreme
Altın çakallar ömür boyu süren bir "evlilik" içerisinde yaşarlar. Üreme zamanları ekim ayındadır. 60 gün süren bir gebelikten sonra, dişinin arayıp içine yerleştiği bir mağaranın içinde 6-9 yavru dünyaya gelir. Bu yavrular ilk üç gün tamamen kör olurlar, ve ilk üç hafta sırf süt ile beslenirler. Anne ve baba çakallar yavrularına götürdükleri gıdaları kendi midelerinde taşır, mağaraya vardıklarında tekrar ağızlarından çıkarırlar. Ancak yavruların süt içmeyi tamamen bırakmaları bundan sonra 5 hafta daha sürer.
Yavrular 5-6 ay sonra anne ve babalarına bağımlıklarını kaybederler. Buna rağmen bazen birkaç yavru yine de annelerinin yanında kalırlar ve bir sene sonra dünyaya gelen kardeşlerini yetiştirmekte yardımcı olurlar. Çakallar 20 aylık olduklarında üreyebilecek olgunluğa varırlar.
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sponsorlu Bağlantılar
- Bilimsel sınıflandırma
- Alem: Animalia (Hayvanlar)
- Şube: Chordata (Kordalılar)
- Sınıf: Mammalia (Memeliler)
- Takım: Carnivora (Etçiller)
- Familya: Canidae (Köpekgiller)
- Oymak: Canini (Asıl köpekler)
- Cins: Canis
- Tür: C. aureus
- Binominal adı Canis aureus (Linnaeus 1758)
- Tür: C. aureus
- Cins: Canis
- Oymak: Canini (Asıl köpekler)
- Familya: Canidae (Köpekgiller)
- Takım: Carnivora (Etçiller)
- Sınıf: Mammalia (Memeliler)
- Şube: Chordata (Kordalılar)
- Alem: Animalia (Hayvanlar)
Dağılımı
Altın çakal (Canis aureus), Bayağı çakal olarak da bilinir, köpekgiller (Canidae) familyası içersinde, kurt ile çok yakın akraba olan bir çakal türü. Sadece "çakal" denildiği zaman neredeyse hep bu tür kast edilir.
Özellikleri
Altın çakalın uzunluğu 80–95 cm (+kuyruk 20–30 cm), boyu 35–50 cm ve ağırlığı 8–10 kg varır. Rengi genelde altın sarısı olur ama yöresel olarak farklar da olabilir. Dağlık alanlarda yaşayanlarının rengi daha çok gri gibi olur. Doğu Afrika'nın çakalları mevsime göre renglerini değiştirirler; nemli mevsimde sarımsı kahverengi, kuraklık mevsiminde altın sarısı olurlar.
Dağılımı
Altın çakal üç kıta üzerinde geniş bir alana yaygındır. Avrupa'da Yunanistan'ın kuzeyinde, Romanya'da, Bulgaristan'da, Sırbistan'da, Hırvatistan'da ve Bosna-Hersek'te küçük populasyonlara rastlanır. Türkiye'nin de her bölgesinde bulunur. Avrupa'da kurtun neslinin tüketildiği bölgelerde meydan çakallara kalmıştır. Hatta altın çakal yayılımını genişletmeye devam etmektedir. En yeni zamanlarda Macaristan'da, İtalya'da ve hatta Viyana'nın güneyinde görülmüşdür.
Altın çakala Kuzey Afrika'da ve Asya'nın güneyinde, Avrupa'da kinden çok daha sık rastlanır.
Altın çakal, açık alanlarda, çalılık alanlarda, yarı çöllerde ve kayalık alanlarda yaşamayı tercih eder. Ormanlarda bulunmazlar. Bazı bölgelerde insanların yerleşim yerlerinden uzak kalmaya çaba göstermezler.
Yaşam şekli
Altın çakal iyi bir koşucudur. Hafif bir vücuda, uzun ve güçlü bacaklara sahiptir, böylece uzun mesafeleri rahatlıkla aşabilir. Altın çakallar küçük aile sürüleri içinde ya da bir çift olarak yaşarlar. Daima kendilerine ait, büyüklüğü 3 km²'ye kadar varan bir bölgeleri vardır.
Bu bölgenin sınırları grubun bütün üyeleri tarafından idrar ile işaretlenir. Bu sınır başka çakallar tarafından tehdit edildiğinde bu iki grup arasında genelde dövüşmeye gerek kalmaz ve karşılıklı korkutucu jestler ile anlaşılır. Altın çakalların kendi aralarında anlaşmaları için kullandıkları çok sayıda havlama ve uluma sesleri vardır. Serbest yaşayan çakalların ömrü 8 yıl, hayvanat bahçelerinde yaşayanların ise 14 yıla kadar varır.
Üreme
Altın çakallar ömür boyu süren bir "evlilik" içerisinde yaşarlar. Üreme zamanları ekim ayındadır. 60 gün süren bir gebelikten sonra, dişinin arayıp içine yerleştiği bir mağaranın içinde 6-9 yavru dünyaya gelir. Bu yavrular ilk üç gün tamamen kör olurlar, ve ilk üç hafta sırf süt ile beslenirler. Anne ve baba çakallar yavrularına götürdükleri gıdaları kendi midelerinde taşır, mağaraya vardıklarında tekrar ağızlarından çıkarırlar. Ancak yavruların süt içmeyi tamamen bırakmaları bundan sonra 5 hafta daha sürer.
Yavrular 5-6 ay sonra anne ve babalarına bağımlıklarını kaybederler. Buna rağmen bazen birkaç yavru yine de annelerinin yanında kalırlar ve bir sene sonra dünyaya gelen kardeşlerini yetiştirmekte yardımcı olurlar. Çakallar 20 aylık olduklarında üreyebilecek olgunluğa varırlar.
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
