Tomris Uyar (1941 İstanbul),
Öykü yazarı, çevirmen.
Ortaöğrenimini Amerikan Kız Koleji'nde (1961), yükseköğrenimini İstanbul Üniversitesi Gazetecilik Enstitüsü'nde tamamladı (1963). İlkin R. Tomris imzasıyla çıkan çevirilerle tanındı. Daha sonra, özellikle Yeni dergi, Papirüs, Soyut dergilerinde çıkan öykülerinde gerçekçi ruhsal çözümlemelerle çeşitli sınıf ve tabakalardan seçtiği kadın kişileri işledi. Etkili, yer yer imgelerle zenginleşmiş, bağlayıcı bir dil oluşturdu. Teknik yönden becerilerine güvendikçe kişilerini çevre özellikleri içinde yansıtmaya başladı. Dönemin sorunlarını duyumsatan konulara da eğildi.
Yapıtları:
- "İpek ve Bakır" (1971),
- "Ödeşmeler" (1973),
- "Dizboyu Papatyalar" (1975),
- "Yürekte Bukağı" (1979,
- Sait Faik Hikâye Armağanı, 1980),
- "Yaz Düşleri, Düş Kışları" (öyküler, 1981),
- "Sesler, Yüzler, Sokaklar" (günceler, 1982),
- "Yaza Yolculuk" (1985, Sait Faik Hikâye Armağanı)
- "Rus Ruleti" (öyküler, 1985),
- "Sekizinci Günah" (öykü, 1990),
- "Otuzların Kadını" (öykü, 1992),
- "Aramızdaki Şey" (öykü, 1997).
Lucretius'tan Türkçeye çevirdiği "Evrenin Yapısı" adlı yapıtla eşi Turgut Uyar ile birlikte 1975 TDK Çeviri Ödülü kazandı.
MsXLabs & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi