SHOSTAKOVİCH (Dmitri Dmitriyevich). rus besteci (Sen-Petersburg 1906 - Moskova 1975). Doğduğu kentin konservatuvarında Steinberg ve Glazunov'un öğrencisi oldu ve bir dizi öncü yapıtla adını duyurdu: piyano için parçalar (Aphorismes, 1927), baleler (Altın çağ, 1930), senfoniler (Symphonie d'octobre. 1927; Bir Mayıs, 1931), operalar (Burun, 1928; Katerina ismailova olarak değiştirilen Mtsensk’li Lady Macbeth [1932-1963)). Bu son yapıtı, sonra da 4 Senfoni'sı, "yenıcilik’Terı yüzünden, yönetici çevreler tarafından, şiddetli bir biçimde eleştirilmesine neden oldu. Ancak. 5. Senfoni1 si (1937), özellikle de 1941'de kuşatılan kentte yazdığı, Leningrad denen 7 Senfoni'si ya da Jdanov'un bildirisinden esinlenen le Chant des forâts (1949) oratoryosu ile yeniden göze girdi. Buna karşın, telli çalgılar için bestelediği harika on beş dörtlü dizisinin (1938'den 1974’e) ve on beş senfonisi (1926'dan 1972'ye) arasından, Yevtuşenko'nun şiirleri üstüne solo bas ve erkekler korosu için olan bestelediği 13. Senfoni’sinin ya da ölümün kol gezdiği metinler üstüne 2 solist sesi ve 19 çalgı (telli ve vurmalı) için yazdığı 14. Senfoni’sinin kanıtladığı gibi, Şostakoviç yalnızca resmi bir müzıkçı olmadı. Viyolonsel için yazdığı, gizemli 2. Konçertosu (1966) çoğunlukla sanatçının özgürlük savaşımını konu alan birçok ezgi dizisi için de aynı şey söz konusudur. Bu partisyonların yanı sıra, "Anılar"ının (1979) yayımlanması, Şostakoviç1 in, ölümüne kadar gençliğin ateşini koruyan uluslararası bir besteci olduğunu gösterir.