ARRHENİUS (Svante), İsveçli fizikçi ve kimyacı (Wijk, Uppsala yakınında, 1859 - Stockholm 1927). Stockholm Üniversitesi’nde fizik profesörü (1891), sonra rektör oldu (1897); 1905’te, Nobel enstitüsü yöneticiliğine atandı.

Geliştirdiği elektrolitlerin iyonlaşması kuramı (1887), elektrolizin fiziksel yasalarını ve Raoult yasalarına göre metal çözeltilerinin gösterdiği sapmaları yorumlama olanağı verdi; bu buluşun sonucunda elektrolitlerin kimyasal özelliklerini açıklayan iyönlar kuramı ortaya çıktı. 1900’de kuyrukluyıldızların kuyruğu konusunda, ışınım basıncına dayanan bir kuram geliştirdi ve panspermi varsayımını ileri sürdü; buna göre yıldız- lararası uzamda yer değiştiren çok küçük canlı tohumlarla yaşam bir gökcisminden öbürüne geçebilir.
Ayrıca gökcisimlerinin evrimini açıklayan bir evrendoğum kuramı ortaya attı (1903 Nobel kimya ödülü).