son
sıfat
1 . Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı:
"Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu."- P. Safa.
2 . En arkada bulunan:
"Son vagon."- .
3 . Artık ondan ötesi veya başkası olmayan:
"Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm."- H. A. Yücel.
4 . isim Uç, sınır.
5 . Olanca:
"Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı."- M. Ş. Esendal.
6 . isim Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi, nihayet, akıbet:
"Kışın sonu. Bu yolun sonu."- .
7 . isim, mecaz Ölüm.
8 . isim, anatomi Etene.